Cumhurbaşkanlığı seçimi kapıda.! Partilerde yaşanan hareketlilik yavaş yavaş tabana doğru yayılırken, gündem dışına çıkmak ve yazmak her geçen gün zorlaşıyor.
Demokratikleşme hamleleri,iktidar sözcülerinin ağızlarına pelesenk olmuş olsa da,mecliste halkın çıkarlarına uygun yasaların çıkışını görmek AKP döneminde nasip olmayacak gibi.
Cumhurbaşkanını halk seçecek diyorlar ama halkı sadece onay makamı olarak görüyorlar.20 milletvekili imzasını şart koşmak,partilerce seçilen adayın halk tarafından onanması demek.Bir nevi kandırmaca yani.
AKP’nin adayı Recep Tayip Erdoğan.CHP ve MHP öncülüğünde belirlenen çatı adayı Ekmeleddin İhsanoğlu. Ve HDP’nin adayı Selahattin Demirtaş.
Barış sürecine ilişkin meclise gelen yasalar,ikinci turda HDP ve AKP arasında bir uzlaşma,işbirliği çalışmasının ortaya konma ihtimalini güçlendiriyor.Gözlerden kaçmıyor.
HDP,Tayip Erdoğan’nın cumhurbaşkanlığı profillerine uygun bir aday olmadığını kamuoyu ile paylaşıyor ise de ikinci turda AKP ile pazarlık yapılacağı algısı fazlasıyla alıcı buluyor.
İktidar semalarından esen rüzgarlar, Recep Tayip Erdoğan’ın başbakanlık görevinden istifa şartının olmadığı yönünde.Bizleri şaşırtmadılar doğrusu.
İstifa etmeden,adil olmaktan uzak,hak gaspının tavan yapacağı bir seçim çalışması sonucunda elde edilmesi muhtemel bir başarının sindirilmesi mümkünmüdür?
Ayrıca kendilerini, muhafazakar-demokrat-müslüman olarak tanımlayan bu çevrelerin Sn.İhsanoğlu’nun adı üzerinden düzeysiz eleştiri ve itibarsızlaştırma paylaşımları hangi insani değerlerle açıklanabilir.
İktidar kanadında yaşanan bu düzeysiz gelişmelerin artarak devam etmesi kaçınılmaz olacaktır. Çünkü AKP iktidarının yaşam kaynağı gerilim ve ayrıştırma politikalarına dayanmaktadır.
Gerilim,kamplaşma,ayrıştırma ve insanlar arası sevgisizliğin biraz daha kök salacağı günler bizi bekliyor.Hal böyle olunca muhalefet cephesinin ortaya koyacağı seçim stratejisi daha fazla önem kazanıyor.
Seçmende ve buna paralel muhalefet partilerinde oluşan bir yanlış algı var.AKP cumhurbaşkanlığı seçimlerinden başarılı çıkarsa ülke, başkanlık sistemine göre dizayn edilecek.
Keşke gerçek bu olsa.Başkanlık sisteminin en tipik örneği ABD.Var olan en demokratik sistemlerden biri.Seçim sistemini sorarsanız mükemmele yakın.
Sakın Recep Tayip Erdoğan’ın bu çabalarına alkış tuttuğumu sanmayın.Her zaman söylerim sistemden önce sistemin nasıl ve kim tarafından kullanıldığını.
Recep Tayip Erdoğan asla bir demokrat değil.Bunu özellikle son yıllardaki uygulamaları ile fazlasıyla ispatlamış durumda.Örnek mi?Referandum,gezi olayları, sözde demokratikleşme hamleleri vs.
AKP’nin hayalini kurduğu sistem başkanlık yada yarı başkanlık sistemi de değil.Özlemini çektiği, Rusya’da uygulanan “Putin tarzı diktatoryal bir yönetim.”
Biz halk olarak Osmanlıdan gelen bir gelenekten geliyoruz.Merkezi otoriteye karşı tepki vermekten uzak bir yapımız olduğu için AKP’nin hedeflediği sistemin başkanlık sistemi olmadığını halka iyi anlatmamız gerekir.
Özellikle çatı adayı Ekmeleddin İhsanoğlu’na destek veren partileri zor günler bekliyor.Ülke medyasının neredeyse tamamının yandaş medyaya dönüşmesi karalama kampanyasını öne çıkaracaktır.
Ayrıca medya gücünü elinde tutan AKP iktidarının diğer adaylara ve partilere karşı acımasız bir sansür uygulaması içinde olacağından kimsenin şüphesi olmasın.
Bu ve benzeri olumsuzluklar dikkate alındığında, iktidarın hamlelerine göğüs gerebilmek için etkin muhalefet argümanlarının uygulamaya konması acil ihtiyaç gibi görülüyor.Umarım gerçekleşir.
Seçim 10 Ağustos’ta.Halk karar verecek.Kim cumhurbaşkanı olmalı?Partili olmayan,herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği,dünyada saygınlık kazanmış bir bilim adamı olan Sn.Ekmeleddin İhsanoğlu’ mu?
Yoksa, her geçen gün demokrasiden uzaklaşan, baskıcı,yolsuzluk yapmakla suçlanan, ayakkabı kutuları ile özdeşleşen ve yasama zırhına bürünen Sn.Recep Tayip Erdoğan mı?
Koşullar,iktidar karşıtı güçlerin derlenip toparlanmaması halinde,Tayip Erdoğan’ın bir adım önde olduğunu gösteriyor.Cevap 10 ağustos’ta.Nihai kararı bekleyip göreceğiz.Saygılarımla.
Hasan TEMEL