Siyasi partiler ikiye ayrılır. Temsil edenler ve iktidar olmak isteyenler.   Birinci kesim daha çok fikir oluşturma süreci kısmında toplumun sosyolojik davranışlarında etkili olmaya çalışır. Sosyalist , milliyetçi, ayrılıkçı, marjinal vs.  İktidar olmak için kurulan partiler daha geniş bir yelpazeyi oluştururlar.  İktidara gelince bu çeşit içinden bir denge kurar ve icratın içine alır, direk veya dolaylı şekilde memnun etmeye çalışır. Sadik seçmen sayısının artması için her kesimin ortak ihtiyacı olan hizmetleri seçer ve bunun çabası içinde olur.   Siyasi partiler günümüz toplumun tüketim toplumuna göre şekillenir. Nedir bu şekillenme? Marka sadakati sağlanır ancak ürün kısmı sık sık değişir. Ambalaj değişir, içerik değişir. Siyasi partilerde  durum hemen hemen budur. Parti adı marka kalır. Yönetici bazında parti her sıkıntıda veya başarıda parti içi bir takım değişiklik yapılarak seçmene değişimin kendisi tarafından  yapılmış hissi  verilir. Seçmende partinin bir parçası olduğunu düşünür. Partiye karşı daha fazla aidiyet içinde olur.   Bu günün şartlarına göre bazen yerelde bazen merkezde olur. Her kongre, her seçim öncesi veya sonrası bu süreç yaşanır. Merkezde bu değişim daha sancılı olurken yerelde daha hızlı ve daha az sorunlu olur. Fatura yerel yönetime kesilir ve seçmenin önüne geçerek hem seçmenin gönlü alınır hemde başka yoneticilere fırsat tanınır.   Bu süreç bundan sonra daha hızlı çalışacaktır. Merkeze yakın yerelde kabul görmüş ürün (yönetici ) daha fazla rafta kalır. Yoksa raf ömrü çabuk biter.  E ne yapalım devir tüketim devri…