Taşlıtarla Minibüsleri… Aralıksız elli iki senedir Gaziosmanpaşa’da ikamet eden bir yurttaş olarak, ilçemiz tarihinin çok eskilere dayanmadığını bilenlerdenim.              Normal bir insan ömrüne tekabül eden kısa geçmişiyle Gaziosmanpaşa’nın, tarihi ve kültürel geçmişini zenginleştirmek yerel yöneticilerin asli görevi olsa gerek.                    Bunu da yolu, kısıtlı olan ilçenin tarihi ve kültürel kaynaklarını ortaya çıkarmak ve tanıtmaktan geçer. Halk bıktı,yerel yöneticiler ise  “biz yaptık oldu” anlayışıyla yasak savma peşinde koşturmaktan usanmadılar.                 2017 de “Kara Lahana ve Tarhana Festivali” düzenlediğinde içimden,”güler misin, ağlar mısın” diye kendime sormadan edememiştim(!)                 Ne yaptıysam bu etkinlikleri sağlam bir temele oturtamadığım gibi, ilçemiz Gaziosmanpaşa ile de ilişkilendirememiştim.      Yöneticiler,”canım, eksiğimiz de bu olsun ”diyebilirler. Lakin benim derdim, lahana tarhana filan değil ki…                            Benim derdim, bu gibi festivalleri küçümsemek de değil. Benim derdim, festival kültürünün,  bizzat belediye yöneticileri tarafından yozlaştırılmasınadır.                          Festivaller ciddi etkinlikler olduğu gibi düzenlenen yöre için bir mana taşır ve taşımalıdır da.                             “Yerel halk tarafından belirlenen ve gelenekselleşen gün ve tarihlerde kutlanan bu etkinlikler, o yörenin imgesi haline gelen konuları içermelidir.”  Yerel yöneticilerin, hadi bugün bir etkinlik yapalım yaklaşımı ile hareket etmeye ve yurttaşları yanlış yönlendirmeye hakları yok.                  Festivallerle amaçlanan,”bir topluluğun veya bir yörenin, tarihini, sosyal görüşünü ve kültürel değerlerini yaşatmak” olmalıdır. Yanı sıra “diğer topluluklar tarafından tanınmasını sağlamak olduğu” da unutulmamalıdır.   Kesin emin olmamakla beraber, minibüsçülük kültürünün doğum yeri nam-ı diğer Taşlı tarla adı ile anılan Gaziosmanpaşa olduğunu unutmamak gerekir.                        Sahipsiz gibi ortada duran ve her geçen yıl, fiilen yok olmaya mahkum bu nostaljik kültür, neden Gaziosmanpaşa’ya kazandırılmasın.                 İlçemizin ruhuyla örtüşen bu kültürü nesilden nesile tanıtmak,aktarmak için yerel yöneticilerimiz neden harekete geçmesin!                Festivaller, kentin sosyal dokusuna, kültürel değerlerine ve gelecek kuşaklara aktarmak gibi bir amaç ve işleve sahip olduğu sürece değer kazanır. Ucube siyasi sistemimiz, siyaset ve siyaset kurumlarını nasıl yozlaştırdıysa, festivallerin de içinin boşaltılması, kültürel yozlaşmayı kaçınılmaz kılmaktadır.   Her kentin kendine has bir hikayesi olduğu gibi Gaziosmanpaşa’nın da bir hikayesi olmalı ve bu hikayenin yazılması için yerel yönetimler, acilen harekete geçmelidir.                      Malum, Gaziosmanpaşa terör ve uyuşturucunun merkezi olarak anılır oldu. Bu algının değişimi için atılan ilk adım, neden “Taşlıtarla Minibüs Festivali” olmasın. Hasan TEMEL