‘Kahrolsun Kapitalizm...’   Haykırışımızın, isyanımızın ortak paydasıydı bu slogan...   Gelip geçen koca bir ömrün ardında, ne kahrolan oldu ne de hayallerimizi geleceğe taşıyacak bir umut ışığı doğdu...                                 Hülasa, kahrolan biz olduk vesselam..!                                          Çok şey söylendi çok şey yazıldı, nedenleri i üstüne…    Lakin değişmez bir yazgıymış gibi, dünyanın akışı mazlum halkların lehine dönmek bilmedi bir türlü...            Dara düşmeye görsün sistem… (kapitalizm)      Sözüm ona kendini yenileyerek, yoksul halkların cazibe merkezi olur çıkar…                 Peki, bu işin sırrı ne..?                     Doymak bilmeyen iştahıyla, insanları iliklerine kadar sömüren bu sistem, nasıl oluyor da ayakta kalıyor...?       Mantıklı bir izahI olmalı bunun…           Ne oluyor da  “celladına aşık” toplusal bir yapıyı her defasında inşa etmeyi başarıyor...     Kemirip duruyor deli sorular ve cevaplar beynimi..!                Demokrasi, hukuk ve zenginlik, sistemin önde gelen silahları olmalı…               Sağcısı solcusu dincisi, faşisti,  her başı sıkışan, soluğu veryansın ettiği Avrupa Birliği ülkelerin de alıyor.      Gıpta ile bakıp itiraf edememenin utangaçlığı mı..?                               Yoksa, celladına aşık olmuş toplumsal yapının bir parçası olmanın gerçekliği mi..?   Bence halk, bu zenginliği görüyor… Kendi mutluluğunu daha üstün kılacak bir düzenin henüz inşa edilemediğinin de farkında. Halk batıya, sol ise kendi hayal dünyasına hayranlık beslemekte!             Eylemiyle, söylemiyle, kibriyle halka dokunamayan bir sol gerçeği ile yüzleşmek çok mu zor? Oysa çözümün anahtarıdır bu yüzleşme!                    Vakit günümüz gerçeklerine dönüş vakti…  Detaylarda boğulmadan,biraz pragmatist olmak ve analitik düşünmek, sistemle entegre olmak değil, olsa olsa solun yürünmesi gereken yolun kısa zamanda yarılanması demektir.  Biliyorum,içinde bulunduğumuz dönem solu, bu toplum gerçeğini içine sindirebilmenin çok ama uzağında… Canları sağ olsun…                   Oysa ihtiyacımız olan,sistemin elindeki silahları elinden alabilecek bir sisteme tüm partilerin kapı aralamasına katkı sunmak olmalıdır.     Bu geçiş sürecinde, çağdaş ve demokratlığı ile,Türkiye solunun sahipleneceği sistem“Demokratik Sosyalizm” neden olmasın.                Hasan TEMEL