Yasama, Yürütme ve Yargı organları, Çoğulcu Parlamenter Sistem’in varlık sebebidir. Sistemin işlerliği bu üç organın bağımsızlığı üzerine bina edilmiştir. Kuvvetler ayrılığı ilkesinin temel taşlarını oluşturan bu ayaklardan biri dahi kırılsa, devlet işlerliğinin akordu bozulur. Devlet, insanların yaşam koşullarını kolaylaştırmakla mükellef olduğuna göre, bu organlara yönelik siyasi tacizler, halkın yaşam standardına menfi yönde etki ediyor. Aynı zamanda bu organların bağımsızlığına müdahaleci girişimler, demokrasi ve özgürlüklere elveda demektir. Öyle de oldu. AKP, ilk yıllarında, 12 Eylül ile hesaplaşacağını, insan hakları, demokrasi ve özgürlükleri, hayatın her alanında hakim kılacağının sözünü vermişti. Lakin, verdiği sözleri yerine getirmediği gibi, parlamenter sistemi çökerterek yerine ne olduğu belli olmayan, baskıcı bir yönetim aldı. “Teşbihte hata olmaz” derler. Bugün yaşananları görünce, ünlü filozof Konfüçyüs’ün, yüzyıllar önce söylediği bir sözü aklıma geldi.“Kanunlar, büyük sineklerin delip geçtiği, küçüklerin takılıp kaldığı bir örümcek ağıdır” der. Sanki bu günleri görmüş gibi, değil mi.? Cumhurbaşkanının, yargı kararını tanıyorum demesi, demokratik bir ülkede infial yaratır. Hatırlayın, Can Dündar ve Erdem Gül’ün tahliye kararını kabul etmediğini ve adil olmayan bu tür kararların sistemden kaynaklandığına işaret etmişti. Bunu kabullenmek imkansız. Çoğulcu Parlamenter Sistemde yaşanan tıkanıklık, sistemden değil, sisteme bağlı kalmaktan imtina eden keyfi uygulamaların, sistemin işlerliği üzerindeki etkilerinden kaynaklanmaktadır. Bir iktidar,sistem değişikliği talebinde bulunabilir. Mevcut sisteme karşı menfi düşüncelerini ve önerdiği sistemin artılarını dile getirebilir. Hatta, yasalara uygun hareket etme koşuluyla, sistem değişikliğine de gidebilir. Fakat yaşananlar hiç de öyle değil. Ben fiili olarak Başkanlık sistemine geçtim, kanunları da sisteme göre uydurun gibi bir durumla karşı karşıyayız. Düşük profilli bir Başbakan liderliğindeki hükümet,  parlamenter sistemi imha ediyor.! Bu eylemin suç olup olmadığı, gelecekte yargı tarafından karara bağlanacaktır. * Sizde biliyorsunuz ki çöküş, sadece sistemde yaşanmıyor. Büyük bir ahlaki çöküşle birlikte, düşünsel mana da yaşanan çöküşün izleri de halkın yüzünden okunuyor. Bu durum, 12 Eylül faşizminin temel hedeflerinden biri olup günümüz iktidarının da işini kolaylaştırıyor. Daha açık bir ifadeyle, Araştırmacı yazar, Erol Mütercimler’in söylediği gibi, “Cahillik en büyük lükstür, her şeyi söyler” sözünü aratmayan bir halk var. Ayrıca, saygı ve sevgi eksikliği dışında, insanların ötekileştirilmesi, sistem değişikliğine zemin oluşturmaktadır. Halk, değişimin nasıl olacağını değil, değişim talebinde bulunan iktidara, nasıl destek vereceğini ve talimatlara uygun nasıl hareket edileceğini düşünüyor. Halk derken, tehlikenin farkında olan ve bu gidişata dur demek isteyen kitleyi ayrı bir yere koymak gerekiyor. Laiklik, Çoğulcu Parlamenter Sistemin mihenk taşlarından biridir. Ülkede var olan “Azınlık haklarının teminat altına alınmasıdır.” Lakin gelinen nokta, bırakın azınlıkların dışlanmasını, milliyet ve inanç birliği içinde olan halk bile birbirinden nefret eder duruma getirildi. Çözüm, analitik düşünebilme yetisini yeniden kazanılmasında yatıyor. Çünkü toplumsal gelişim analitik düşünmekten geçer. Basit bir örnek verecek olursak, Nobel ödüllü bilim insanımız, Prof. Dr. Sn. Aziz Sancar’ ın bir sözünü paylaşmak istiyorum. “Kaleci olmak istiyordum.Fakat boyumun kısalığından dolayı iyi bir kaleci olamayacağımı anladım. Bende okumaya karar verdim.” Nobel ödülünü kazandım. İşte analitik düşünmenin karşılığı. Biz toplum olarak analitik düşünme yetisini kaybettiğimizden olacak ki başarılı olamıyoruz. Hasan TEMEL