Sağduyu galip gelince,altılı masanın aylar süren bir dargın bir barışık teşviki mesaisi,nihayet son buldu.        Sabır,performans,birleştiricilik,kararlılık,hoşgörü,inandırıcılık ve güven gibi,liderlik vasıfları ile öne çıkan CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu,masanın cumhurbaşkanı adayı oldu.  Süreç, Kılıçdaroğlu ve CHP için hiç de kolay işlemedi!                               “Kazanacak aday, İmamoğlu güzellemeleri, geri zekalılık, ahmaklık” gibi CHP’ye yönelik çirkin ifadeler ve ittifakı zedeleyici çelişkili tweetlerle yıpratılmak istendi.    Nihayetin de varılan uzlaşma, ,Akşener’in gizliden gizliye ayak diremesinin, Kılıçdaroğlu’na karşı düzenlenen bir itibar suikastı olduğu ortaya çıktı.  Ne de olsa burası“kavun değil ki koklayasın “ diyerek, sorumluluğu yüklenmekten kaçınanların ülkesi Türkiye!                                             Belki sen,ben,o değil ama ülke idaresi iddiası taşıyan siyasetçiler,öngörüleriyle bu tür travmalara mahal vermemeleri gerekirdi.                                  Bana bir cümle ile Akşener vakasını nasıl izah edersin diye sorsalar,iki kelimeyle,yani “Demokrasi hazımsızlığı” olarak tariflerim.                                          Akşener’in masayı devirme planı, herkes gibi benim için de beklenmedik bir hamle olsa da, esas şaşırtıcı olan,tecrübesiz bir siyasetçi edasıyla,inandırıcılıktan uzak,ipe sapa gelmez suçlamalarla siyaseten intihar tercihi oldu. Yaptığı açıklamaların özeti“kıskaca alındığı, dayatmayla karşı karşıya kaldığı,ölümle sıtma arasın da tercihe zorlandığı ,noter masasına dönüştüğü, İmamoğlu ve Yavaş’ın adaylık önerilerinin dikkate alınmadığı, küçük partilerle milletvekilliği pazarlığı yapıp destek sağlandığı ve masanın iradesini kaybettiği” oldu.                    Bir lider düşünün ki kendi aday değil,partisinden birini aday göstermiyor ama itibarsızlaştırmak için,her yola başvurduğu CHP’nin iki Büyükşehir Belediye Başkanı’na aday olmaları için çağrıda bulunuyor.           Ne yazık ki, toplum beklentilerine cevap vermenin çok uzağında kalan ve siyasetin bir müzakere sanatı olduğunu unutan bir Akşener gerçeği ile yüzleştik!            CHP’nin iç dengeleri ile oynama alışkanlığına,bir beş yıl daha memleketi AKP mahkumiyetine ve kendisini de siyasi intiharın eşiğine sürüklediğine tanık olduk.          Yaşadığı zihin bulanıklığı ve hırsına söz geçirememezlik hali neyse ki,istişare yoluyla aşıldı da, hiç örneği olmayan millet ittifakı ile Türkiye’ye umut aşılandı.                             Artık aday belli.                                      Millet ittifakı nasıl bir yol izler bilemem ama destek veren duyarlı bir yurttaş olarak,izlenecek yol haritasına ilişkin birkaç kelam etmek isterim.                                    Öncelikle, ittifak dışında kalan diğer demokrasi güçlerine,millet ittifakına dahil olmaları için çağrı yapılmasını uygun buluyorum.                                 Türkiye’yi inşa etmek için kapsamlı bir demokrasi ittifakı neden kurulmasın diye soruyor ve yeri gelmişken HDP’ye de bir parantez açmak istiyorum.                         HDP’ nin dahil olmadığı hiçbir ittifak  %50 çoğunluğu sağlayamıyor.                              Siz bakmayın yatıp kalkıp AKP’nin HDP’ye veryansın ettiğine! HDP oyları, AKP’nin iştahını kabartıyor!   HDP’siz iktidarın hayal olduğunu ve seçimin kilidini açacak olan anahtarın HDP olduğunu çok iyi biliyor.          Kem gözlere duyurulur diyelim.                                         Yeniden siyasi depreme dönecek olursak, Meral Akşener siyaseten, asıl“ölümün ve sıtmaya razı olmanın” ne olduğunu masayı devirdikten sonra gördü.    Zaten, şahsına ve partisine verdiği zararın,demokrasiye duyduğu hazımsızlıktan kaynaklandığını da görmüş olacak ki,aydınlık Türkiye yolculuğu saflarına kararlı bir şekilde yeniden dönüş yapma ihtiyacını hissetti.     Hasan TEMEL