Tarih;06.06.2014 Cuma.. Yer;Haliç Kongre Merkezi.. İlk defa  özel bir üniversitenin mezuniyet törenine katıldım.. Oğlum mezun olmuştu.. Beş yıllık emeğinin karşılığını ölümsüzleştirmek için ailece birlikte olduk.. Sadece mutlulukların yaşandığı güzel anılar  kalacaktı hayatımızda.. Düşünmeme,sorgulamama kaydıyla da olsa.  *** Kendimi bir an gençlik yıllarımla baş başa buldum.. Özelleştirmelere hayır haykırışlarının yükseldiği.. Sokakları,caddeleri,toplantı salonlarını,sendikaları ve üniversite Anfi’lerini hatırladım.. Bir bir susturuldular hepsi.. Darbeler ve darbe sonrası baskılarla dayanamadık.. Halka dayatılan yeni dünya düzenin bir parçası olma yolunda kendimizi koruyamadık! Halkı doğrudan ilgilendiren temel kurumların özelleşmesine engel olamadık.. Sağlık,Eğitim,Ziraat bankası,halk Bankası,İSKİ,TEK gibi kurumların bir kısmı özelleşirken.. tehdit boyutu sürekli artış içinde..!  *** Konuyu fazla dağıtmamak adına biz tekrar mezuniyet töreni salonuna dönelim.. Mevzubahis olan mezuniyet(kep atma)töreni olunca.. Okul yöneticilerinin sahnede boy göstermeleri ve erdemli duruşlarını es geçecek  değiliz..! Rektöründen,öğrenci konseyi başkanına  kadar,vermiş oldukları eğitimin faziletlerini öğrenme fırsatını bulduk..! Öğrencileri yönlendirme.. Herhangi bir siyasal veya inanç düzleminde bir baskı olmadığı açık.. Öğrencilerin özgürce düşünebildiği ve konuşabildiği bir ortamın sağlandığı alenen belli.. O zaman sorun ne? Sorun,üniversite yönetimince kürsüde hoyratça sergilenen ticari zihniyetin öğrenci velilerine aktarımı.  *** Koca koca adamlar kürsüden haykırıyorlar.. Mustafa Kemal Atatürk ve cumhuriyetimizin erdemlerinden.. Fatih Sultan Mehmet’in üç kıtaya hükmetmesinden.. Demokrasinin olmazsa olmazı olan sosyal hukuk devletinden.. Avrupa’dan Asya ortalarına uzanan Turan ülküsünden dem vuruyorlar. Bunun adına da “Yeni Türkiye” diyorlar.. Ünvanları büyük.. Kendileri küçük..! Bu kocaman adamlar insanları kandırabileceklerini sanıyorlar.. Kılıç kalkan kuşanıp Viyana’dan,orta Asya’ya oradan Kuzey Afrika’ya cihad ilan etmelerine ramak kalmıştı...  *** Toplumun her kesimine şirin görünmek için.. Bir fazla öğrenci kaydı için.. Üç kuruş fazla kazanmak için.. Eğitimin paraya tahvil edilmesini hazmedemedim.. Sağlıkta,siyasette,günlük yaşamda ve daha birçok alanda hazmedemediğim gibi. Bilim irfan yuvası dediğimiz İlköğretim,lise ve üniveristelerin sayısını bilmiyorum ülke genelinde.. Bilmekte istemem.. YÖK’ün kıskacında bilimsellikten uzaklaşan devlet üniversitelerini gördükçe.. özellerinden ne beklenebilir ki.. Karşılaşacağım karanlık tablonun vahameti bana ürkütücü geliyor..Saygılarımla.  Hasan TEMEL